Dragracing: Regen kan kampioenen niet stoppen

Het FIA Europees Kampioenschap Drag Racing heeft door de weersomstandigheden op Santa Pod niet de gedroomde ontknoping gekregen, maar gelukkig werd de uitkomst van de titelstrijd er niet door beïnvloed. Met Duncan Micallef (Top Fuel), Timo Habermann (Top Methanol), Michael Gullqvist (Pro Modified) en Bengt Ljungdahl (Pro Stock) kreeg het FIA EK de terechte kampioenen die in Engeland zelfs alle vier de finale in hun klasse wisten te halen. De titel bekronen met een zege werd door de kort na de halve finales terugkerende regen onmogelijk gemaakt. David Vegter deed het met een finaleplaats tijdens de European Finals opnieuw uitstekend en sloot het FIA EK af met een fraaie derde plaats in de eindstand van de Pro Modified klasse.

Tekst: Remco Scheelings
Foto's: Remco Scheelings

Als weersvoorspellingen en buienradar de meest geraadpleegde websites zijn bij een dragrace, dan zegt dat vaak al genoeg. De European Finals op Santa Pod Raceway, de zesde en afsluitende ronde van het FIA Europees Kampioenschap Drag Racing, werd geplaagd door regen en zware buien.



Wat de apotheose van een tot dan toe nagenoeg probleemloos seizoen moest worden, werd daarmee een wedstrijd die zich naar het einde sleepte. Op vrijdag bleef de actie beperkt tot één kwalificatierun voor de klassen Top Methanol en Pro Modified. Tegen de tijd dat de Pro Stock en Top Fuel klassen aan de start stonden, was de temperatuur al zover gedaald dat het vocht zich op de auto's en de baan afzette en de rijders eensgezind besloten de kwalificatie te laten voor wat het was. Op zaterdag kwamen alle FIA-klassen één keer in actie voordat de regen een voortijdig einde maakte aan kwalificatiedag twee. Op zondag moesten de eliminaties vervolgens regelmatig door motregen worden onderbroken. Toen het na de halve finales opnieuw begon te regenen en de buienradar weinig goeds voorspelde, besloot de wedstrijdleiding de European Finals voortijdig te beëindigen.



Gelukkig was de titelstrijd in alle klassen op dat moment al beslist en bleven alleen de bekers voor de dagzeges in de kast achter. Voor de rijders in de vele Sportsman klassen was het nog triester, want die schopten het in veel gevallen niet verder dan de eerste eliminatieronde.


Duncan Micallef

Titel naar Malta
In de Top Fuel klasse ging Duncan Micallef na drie overwinningen als lijstaanvoerder de laatste wedstrijd in. De Maltees werd gevolgd Antti Horto, de winnaar van Tierp, die door zijn Zweedse zege nog in de buurt van Micallef was gekomen.


Liam Jones

Door de weersomstandigheden werd de eliminatieladder bepaald op basis van slechts één kwalificatierun. Grootste slachtoffer was Liam Jones, de drievoudig polesitter van dit seizoen die zijn enige run door falende elektronica de mist in zag gaan en zich als negende niet voor de eliminaties wist te plaatsen.


Antti Horto

De eerste kwalificatiepositie ging met een tijd van 4,08 seconden naar Horto, die daarmee de druk op het Maltese kamp nog verder opvoerde.


Maja Udtian


Maja Udtian


Jndia Erbacher

De Fin verstoorde een unieke, volledig door vrouwen gevulde kwalificatie top drie. Tot het moment dat de Fin zijn run afwerkte werd de lijst namelijk aangevoerd door Anita Mäkelä (4,24 seconden), gevolgd door Top Fuel debutante Maja Udtian en Jndia Erbacher. Pas daarachter Micallef, gevolgd door Michael Kågered, Stig Neergaard en Stefan Gunnarsson, die de achtste en laatste eliminatieplaats vulde.


Duncan Micallef en Jndia Erbacher

Door deze kwalificatie-uitslag stuitte Micallef in de eerste eliminatieronde op Erbacher en Horto op Gunnarsson. Micallef moest als eerste aantreden en zou bij een zege meteen zeker zijn van de titel, ongeacht de uitslag van de run van Horto. Terwijl Micallef in een alles behalve probleemloze run in 4,15 seconden de finish haalde, moest Erbacher alle stuurmanskunsten aanspreken om haar dragster op haar eigen baan te houden. Met de winst was de titel voor Micallef binnen en terwijl de crew op de startlijn een vreugdedans maakte, kon het feest bij de vele meegereisde Maltese fans beginnen.



Dat Horto vervolgens zijn run verloor van Gunnarsson, deed niet meer ter zake. De winst van Gunnarsson ging overigens wel gepaard met een enorme motorexplosie waardoor de Zweed in de halve finale niet meer aan de start kon verschijnen. Daarmee stond Micallef via een bye run in de finale. Aan de andere kant van de eliminatieladder klopte Mäkelä in de eerste ronde Neergaard, terwijl Kågered makkelijk doorging omdat Udtian vanwege een brandstoflek haar auto op de startlijn moest stilzetten.


Anita Mäkelä

In de halve finale kreeg het lastige seizoen van Mäkelä toch nog een beetje kleur toen de uittredend kampioene in 4,07 seconden Kågered opzij zette en zich voor het eerst dit seizoen voor de finale plaatste. Helaas kwam het door de regen niet meer tot een confrontatie tussen de kampioenen van 2016 en 2017. Achter Micallef en Horto steeg Kågered door zijn halve finaleplaats naar de derde positie, op slechts één punt gevolgd door Neergaard.


Duncan Micallef